Monthly Archives: Νοέμβριος 2016

Ανακοίνωση για το θάνατο του ηγέτη της κουβανικής επανάστασης Φιντέλ Κάστρο

Σε ανακοίνωσή της για το θάνατο του ηγέτη της κουβανικής επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ σημειώνει:

«Η ΚΕ του ΚΚΕ, με βαθιά θλίψη, αποχαιρετά μια θρυλική μορφή του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, τον ηγέτη της κουβανικής επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο.

Εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στον πρόεδρο της Κούβας Ραούλ Κάστρο, την ΚΕ του ΚΚ Κούβας και σε όλο τον κουβανικό λαό.

Ο Φιντέλ Κάστρο είχε γεννηθεί στο Μπιράν της Κούβας στις 13 Αυγούστου 1926 και είχε σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Από φοιτητής συμμετείχε στο επαναστατικό κίνημα ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα στην Κούβα, που είχε την ανοιχτή στήριξη και των ΗΠΑ.

Στις 26 Ιούλη του 1953, επικεφαλής ομάδας επαναστατών επιτέθηκε στους στρατώνες της Μονκάδα, με σκοπό να ξεσηκώσει το λαό του νησιού ενάντια στη δικτατορία. Η απόπειρα αποτυγχάνει και ο ίδιος μαζί με συντρόφους του συλλαμβάνεται, όμως η 26η του Ιούλη σηματοδοτεί την απαρχή της μεγάλης λαϊκής εξέγερσης κατά του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα.

Μπροστά στους κατηγόρους του, στις 6 Οκτώβρη του 1953, στο δικαστήριο του Σαντιάγκο της Κούβας, ο Φιντέλ Κάστρο λέει: «Όσο για μένα, ξέρω πως η φυλακή θα ‘ναι σκληρή όσο δεν ήτανε ποτέ για κανένα, πως θα βρω μπροστά μου απειλές, παγίδες και άτιμες βιαιότητες. Μα δεν τις φοβούμαι, όπως δεν τρέμω τη μανία του άθλιου τυράννου που πήρε τη ζωή εβδομήντα αδελφών μου. Καταδικάστε με, δεν πειράζει, η Ιστορία θα με δικαιώσει».

Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε 15 χρόνια φυλάκιση.

Το 1955, στις 15 του Μάη, ο Κάστρο αποφυλακίστηκε και στις αρχές Ιούλη αναχώρησε για το Μεξικό, όπου οργάνωσε και εκπαίδευσε στρατιωτικά μια ομάδα επαναστατών, από τις τάξεις της οποίας βγήκαν όλοι οι μεγάλοι ηγέτες της Κουβανέζικης Επανάστασης, όπως ο Καμίλο Σιενφουέγος, ο Χουάν Αλμέιδα και o Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.

Οι επαναστάτες ξεκίνησαν το αντάρτικο στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα και ο επαναστατικός στρατός που συγκροτήθηκε «ακούμπησε» στη συστηματική πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία, που είχε ξεκινήσει το κίνημα της 26ης Ιούλη με επικεφαλής τον Φ. Παις, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Κούβας, όπως είχε ονομαστεί το ΚΚ Κούβας, και το Επαναστατικό Διευθυντήριο που απαρτιζόταν από επαναστάτες φοιτητές. Βασίστηκε στη δράση των οργανωμένων δυνάμεων στις πόλεις, στην παράνομη δουλειά που ανέπτυσσαν οι κομμουνιστές στους χώρους δουλειάς, στην αγροτιά και τη νεολαία. Αυτή η προετοιμασία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων συνέβαλε καθοριστικά στην επιτυχή έκβαση της επαναστατικής πάλης. Αυτές ήταν και οι κύριες δυνάμεις που προχώρησαν στην ενοποίησή τους στις Ενωμένες Επαναστατικές Δυνάμεις, που οδήγησαν στην επανασύσταση του ΚΚ Κούβας το 1965.

Την 1η Γενάρη του 1959 ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας μπαίνει θριαμβευτικά στην Αβάνα, μετά από ένα μακρόχρονο αγώνα του λαού της Κούβας ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα, τον οποίο στήριζαν οι ΗΠΑ. Η Κουβανική Επανάσταση απέδειξε ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος και βρήκε αμέσως την αμέριστη στήριξη της Σοβιετικής Ένωσης και των τότε σοσιαλιστικών χωρών.

Δυο χρόνια και 4 μήνες μετά την Επανάσταση, ο κουβανικός λαός, με την καθοδήγηση της ηγεσίας του και του ίδιου του Κάστρο, αναχαιτίζει στον Κόλπο των Χοίρων στην παραλία Χιρόν, την εισβολή και απόβαση 1.400 μισθοφόρων που έστειλε η αμερικανική κυβέρνηση.

Στη μεγάλη διαδήλωση της 16ης του Απρίλη του 1961, στις κηδείες των σκοτωμένων από τις αεροπορικές επιδρομές (λίγο πριν την απόβαση των μισθοφόρων της CIA), ο Φιντέλ Κάστρο, ανακηρύσσει για πρώτη φορά το σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης. Για δεκαετίες ο Φιντέλ Κάστρο, από τη θέση του προέδρου της Κούβας και ως επικεφαλής του ΚΚ Κούβας, καθοδήγησε την πάλη του λαού της χώρας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, στις δύσκολες συνθήκες της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και περικύκλωσης και ιδιαίτερα μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες το 1989-1991.

Ο Φιντέλ Κάστρο αφήνει πολύτιμη παρακαταθήκη στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και ιδιαίτερα στον κουβανικό λαό, στον αγώνα που δίνει και σήμερα ενάντια στο αμερικανικό εμπάργκο που συνεχίζεται και όλες τις προσπάθειες υπονόμευσης του σοσιαλιστικού δρόμου ανάπτυξης, στις οποίες πρωτοστατούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ.

Ο Φιντέλ Κάστρο θα ζει για πάντα στην ιστορική μνήμη και τη συλλογική συνείδηση των λαών όλου του κόσμου, των καταπιεσμένων στον αγώνα για την απαλλαγή της ανθρωπότητας από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για την τελική νίκη, για το σοσιαλισμό – κομμουνισμό.

Hasta la victoria siempre!»

ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2017 Ανάκαμψη για το κεφάλαιο, με πολλαπλάσια αντιλαϊκά μέτρα

Νέες αντιλαϊκές παρεμβάσεις ύψους 4 δισ. ευρώ ενσωματώνονται στον κρατικό προϋπολογισμό για το 2017 που κατατέθηκε χτες στη Βουλή, με βασικούς άξονες την απογείωση της φοροληστείας απέναντι στα λαϊκά στρώματα και την παραπέρα διάλυση της γκάμας των κρατικών κονδυλίων που αφορούν στην κάλυψη ακόμη και στοιχειωδών κοινωνικών αναγκών.

Από τη μια πλευρά και ενώ ο εκτιμώμενος ρυθμός οικονομικής ανάκαμψης για το 2017 διαμορφώνεται σε 2,7%, την ίδια ώρα η απόδοση των αντιλαϊκών μέτρων της επόμενης χρονιάς είναι υπερτριπλάσια σε σχέση με αυτά του 2016 (1,41 δισ. ευρώ), τα οποία βέβαια διατηρούνται «μέχρι κεραίας», όπως και το σύνολο των παρεμβάσεων που κλιμακώθηκαν στο πλαίσιο και των τριών μνημονίων. Σε αυτό το πλαίσιο, το καθαρό ταξικό πρόσημο του νέου κρατικού προϋπολογισμού υπέρ του εγχώριου κεφαλαίου, οι προβλέψεις του και τα αντιλαϊκά μέτρα που περιλαμβάνει, αποδεικνύουν ανάγλυφα τον απόλυτα ψευδεπίγραφο χαρακτήρα της «επιχειρηματολογίας» της συγκυβέρνησης περί… «δίκαιης ανάπτυξης», αλλά και τον κάλπικο χαρακτήρα της προπαγάνδας της κυβέρνησης, και συνολικά των αστικών επιτελείων, ότι η επάνοδος σε ρυθμούς καπιταλιστικής ανάκαμψης θα φέρει τάχα ανακούφιση στο λαό. Αλλωστε, η ανάπτυξη στον καπιταλισμό είναι υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων και σε βάρος των εργαζομένων, δεν υπάρχει «δίκαιη ανάπτυξη».

Τα βασικά μεγέθη

Οι νέες «δημοσιονομικές παρεμβάσεις» για τα έτη 2016 – 2017 υπολογίζονται σε 4 δισ. ευρώ και αποτελούνται από μόνιμα αντιλαϊκά μέτρα με αντίστοιχη απόδοση σε ετήσια βάση από το 2017 και βέβαια για τα επόμενα χρόνια.

— Από αυτά, ποσά ύψους περίπου 3,1 δισ. ευρώ προέρχονται από τις αυξήσεις των αντιλαϊκών φόρων και περίπου 960 εκατ. ευρώ (από 900 εκατ. στο προσχέδιο προϋπολογισμού) από τις περικοπές δαπανών, που αφορούν σε λαϊκές ανάγκες.

Στα 716,7 εκατ. ευρώ φτάνουν οι μειώσεις των συντάξεων, μετά τις «παρεμβάσεις» στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου.

— Το ΑΕΠ εκτιμάται στα 180,8 δισ. ευρώ με ρυθμό ανάκαμψης 2,7% σε σύγκριση με το 2016.

Τα λεγόμενα πρωτογενή πλεονάσματα εκτοξεύονται στο 2% του ΑΕΠ και μάλιστα ψηλότερα από το «μνημονιακό στόχο» (1,75%) ως «μαξιλάρι ασφαλείας» για τυχόν αποκλίσεις από τους αντιλαϊκούς στόχους.

Εντείνεται η φοροληστεία του λαού

Σε συνέχεια των αντιλαϊκών φόρων που έχουν ήδη επιβληθεί, οι νέοι ειδικοί φόροι και τα τέλη που θα εφαρμοστούν από 1/1/2017, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν:

— Ανατιμήσεις ειδικών φόρων σε καύσιμα κίνησης (439,6 εκατ. ευρώ).

— Επιβολή τέλους στη σταθερή τηλεφωνία (54,2 εκατ. ευρώ).

— Αύξηση φόρων σε τσιγάρα, προϊόντα καπνού και στο ηλεκτρονικό τσιγάρο (142 εκατ. ευρώ).

— Νέος φόρος στον καφέ (62 εκατ. ευρώ) κ.ά.

Σε αυτό το πλαίσιο, άλλωστε, ο νέος κύκλος της αντιλαϊκής φοροληστείας ξεκίνησε από την 1η Οκτώβρη, με την κατάργηση των επιστροφών φόρου στο αγροτικό πετρέλαιο, ενώ από τις 15/10, με την έναρξη της χειμερινής περιόδου, θα εφαρμοστούν οι νέες τρανταχτές ανατιμήσεις στο πετρέλαιο θέρμανσης της λαϊκής οικογένειας λόγω αύξησης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης.

Ταυτόχρονα, η φοροληστεία σε βάρος των εργαζομένων και του λαού μέσα στο 12μηνο του 2017 θα πάρει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από μέτρα που άρχισαν να κλιμακώνονται από το β’ εξάμηνο του 2016. Η συνολική πρόσθετη επιβάρυνση από τον ΦΠΑ (24% από 23%) στη διετία 2016 – 2017 φτάνει στα 437 εκατ. ευρώ. Επιπλέον, από την «αναμόρφωση του κώδικα φορολογίας εισοδήματος» (νέες μειώσεις του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς και συνταξιούχους κ.ά.) προβλέπονται ακόμη 966 εκατ. ευρώ.

Το σύνολο των φορολογικών εσόδων αναμένεται σε 46,86 δισ. ευρώ (από 45,8 δισ. το 2016), με περαιτέρω διόγκωση 2,3%.

Την ίδια ώρα, όπως προκύπτει από το σχετικό πίνακα, η μάζα των φόρων στα κάθε είδους «νομικά πρόσωπα» θα μειωθούν το 2017 κατά 7% (στα 3,24 δισ. από 3,49 δισ. το 2016) και αυτό παρά την αύξηση του ΑΕΠ, άρα και τη διόγκωση της συνολικής κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Αυτό δείχνει δραστική μείωση της φορολόγησης των επιχειρηματικών κερδών, ανεξάρτητα από τον τρόπο που αυτό θα γίνει.

Οι άμεσοι φόροι σε φυσικά πρόσωπα (μισθωτοί, συνταξιούχοι κ.ά.) αναμένεται να απογειωθούν σε ποσοστό 14,5% (9,17 δισ., από 8 δισ. ευρώ).

Οι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ και άλλα χαράτσια) που φορτώνονται στη λαϊκή κατανάλωση αναμένεται να διογκωθούν κατά 5,6%, στα 26,4 δισ. από 25,1 δισ. το 2016.

Νέα προνόμια στο κεφάλαιο

Την ίδια ώρα, σχετικά και απόλυτα, ο ταξικός προσανατολισμός και η αναδιανομή πλούτου σε όφελος του εγχώριου κεφαλαίου διαπερνούν έναν προς έναν και όλους μαζί τους κωδικούς του νέου κρατικού προϋπολογισμού.

Μεταξύ άλλων:

Η κρατική δαπάνη για τη στήριξη του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) μέσω του εθνικού σκέλους διογκώνεται κατά 250 εκατ. ευρώ, στο 1 δισ. ευρώ (από 750 εκατ. το 2016). Και, βέβαια, μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι η νομοθετική ρύθμιση για το δημοσιονομικό «κόφτη» εξαιρεί ρητά και κατηγορηματικά το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων των κρατικών προϋπολογισμών, το οποίο αποτελεί ένα ακόμη αποφασιστικό εργαλείο στήριξης των καπιταλιστών, την ίδια στιγμή που στο στόχαστρο μπαίνουν δαπάνες που αφορούν λαϊκές ανάγκες.

Την ίδια ώρα, το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού προβλέπει νέες φορολογικές απαλλαγές, ύψους 20,4 εκατ. ευρώ, για τις ισχυρές επιχειρήσεις που θα ενταχθούν στο νέο λεγόμενο «αναπτυξιακό νόμο».

Ιδιωτικοποιήσεις και κρατικό χρέος

Στα 2,6 δισ. ευρώ εκτιμώνται τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις για το 2017, έναντι ποσού ύψους 500 εκατ. ευρώ το 2016. Οπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση, το 2017 αναμένεται να ολοκληρωθούν η πώληση του 66% του ΔΕΣΦΑ, η «συναλλαγή» στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, ενώ σε εξέλιξη βρίσκονται διαγωνισμοί, μεταξύ των οποίων, η πώληση του 67% στον ΟΛΘ, του 100% της ΕΕΣΣΤΥ, η παράταση της σύμβασης παραχώρησης στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», η «Εγνατία Οδός» κ.ά.

Την ίδια ώρα, το κρατικό χρέος σε απόλυτα μεγέθη θα συνεχίσει σε αυξητική πορεία και αναμένεται να φτάσει τα 319,2 δισ. ευρώ το 2017 από 315,4 δισ. το 2016.

Η διόγκωση του χρέους κατά 3,8 δισ. ευρώ αποδίδεται κυρίως στην κάλυψη των ελλειμμάτων του κρατικού προϋπολογισμού και στη χρηματοδότηση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του κράτους σε ιδιώτες. Ως ποσοστό του ΑΕΠ, το χρέος αναμένεται να μειωθεί την προσεχή χρονιά στο 176,5%, ως αποτέλεσμα του ρυθμού ανάκαμψης (2,7%).

rizospastis.gr

Ανακοίνωση για τα 43 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό στο Πολυτεχνείο το 1973

Σε ανακοίνωση για τα 43 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό στο Πολυτεχνείο το 1973 το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:

«Η συμπλήρωση 43 χρόνων από το λαϊκό ξεσηκωμό, το Νοέμβρη του 1973, ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία, βρίσκει το λαό μας τσακισμένο από τα μνημόνια, τη φτώχεια, την ανεργία, βρίσκει τη χώρα μπλεγμένη σε επικίνδυνους πολεμικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή μας.

Ο φετινός εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών σχεδίων των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στην περιοχή και της όξυνσης των ανταγωνισμών με άλλα καπιταλιστικά κράτη, όπως η Ρωσία, με επίκεντρο τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαδρόμων στρατηγικής σημασίας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με τη σύμφωνη γνώμη και των άλλων αστικών κομμάτων, συμμετέχει ενεργά στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, με στόχο την αναβάθμιση του ελληνικού κεφαλαίου στην περιοχή και με τεράστιους κινδύνους για το λαό. Συναινεί στην προώθηση ενός νέου διχοτομικού σχεδίου για την Κύπρο.

Η στρατιωτική δικτατορία, ως ακραία μορφή της αστικής εξουσίας, διά «πυρός και σιδήρου» υπηρέτησε με συνέπεια τα συμφέροντα της αστικής τάξης, σε βάρος του λαού, από το 1967 έως το 1974. Χτύπησε τα εργατικά, λαϊκά, δημοκρατικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Έδωσε νέα προκλητικά προνόμια στο εγχώριο και ξένο κεφάλαιο. Υλοποίησε τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με αποκορύφωμα το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου στην Κύπρο, που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και κατοχή. Το ρόπαλο, ο χαφιές, η φυλακή, η εξορία, ο θάνατος ήταν η «σιδερένια φτέρνα» του κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να τιμήσουν τον ηρωικό ξεσηκωμό στο Πολυτεχνείο και τους νεκρούς της πάλης ενάντια στη δικτατορία, να συμμετάσχουν μαζικά στις εκδηλώσεις γιορτασμού και στην πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία. Καλεί κάθε προοδευτικό άνθρωπο, το εργατικό – λαϊκό κίνημα, να υψώσουν ανάστημα ενάντια στη διαστρέβλωση της Ιστορίας που γράφεται με την «πένα» του κεφαλαίου και των κάθε λογής εκπροσώπων του.

Να απομονώσουν τους σύγχρονους υμνητές της χούντας, τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής και όσους χύνουν το δηλητήριο του ρατσισμού, του φασισμού, του αντικομμουνισμού.

Να αποκρούσουν, όμως, και όσους διαστρεβλώνουν την ουσία και τα συνθήματα του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου, που αποκρύπτουν τη μεγάλη συμβολή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε όλο τον αντιδικτατορικό αγώνα, στις καταλήψεις της Νομικής, του Πολυτεχνείου.

Αποτελεί πρόκληση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να υποδέχεται τον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ τις μέρες γιορτασμού του ηρωικού ξεσηκωμού του Νοέμβρη του 1973 ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία που είχε τη στήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, ενώ ευχαριστεί τις ΗΠΑ για την παρέμβασή τους στο θέμα του χρέους και της διαπραγμάτευσης, που έφερε το 3ο μνημόνιο.

Το ΚΚΕ είναι περήφανο για τα μέλη και στελέχη του, τους νέους και τις νέες της ΚΝΕ, τα μέλη της Αντι-ΕΦΕΕ, όλους εκείνους και εκείνες που αγωνίστηκαν στην αντιδικτατορική πάλη, δεν λύγισαν στις διώξεις, στα βασανιστήρια, στις φυλακές, στα στρατοδικεία και τις εξορίες. Η ηρωική στάση του ΚΚΕ έγινε κατορθωτή σε συνθήκες που το Κόμμα έδινε τη μάχη ενάντια στη διαβρωτική και διαλυτική δράση του οπορτουνισμού, ανασυγκροτούσε τις Οργανώσεις του, ίδρυε την ΚΝΕ.

Η μετάβαση από τη στρατιωτική δικτατορία στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, τον Ιούλη του 1974, δεν έδωσε ουσιαστική και οριστική λύση στα λαϊκά προβλήματα, παρά τις κατακτήσεις των εργαζομένων, που επιτεύχθηκαν σε συνθήκες όπου ο συσχετισμός δύναμης και η ύπαρξη του σοσιαλιστικού συστήματος βοηθούσαν σε μια τέτοια κατεύθυνση.

Αποδείχθηκε ότι οι όποιες κατακτήσεις και παραχωρήσεις στον καπιταλισμό είναι προσωρινές. Ότι όσες κυβερνήσεις επιλέγουν να διαχειριστούν το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα και τους νόμους του, αναπόφευκτα ακολουθούν αντιλαϊκές πολιτικές. Οι κρίσεις, η ανεργία, η φτώχεια, ο αυταρχισμός, οι πόλεμοι θα υπάρχουν όσο η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των καπιταλιστών, όσο η Ελλάδα είναι δέσμια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, τύπου ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Αυτό που ζει ο λαός μας με την οικονομική κρίση δεν είναι προϊόν μιας «κακής διαχείρισης» των χρόνων της μεταπολίτευσης, όπως ισχυρίζονται τα άλλα κόμματα. Ούτε φυσικά λύση είναι η «νέα μεταπολίτευση» που προβάλλουν, εννοώντας ουσιαστικά το πλήρες ξερίζωμα των όποιων κατακτήσεων και δικαιωμάτων έχουν απομείνει και την προσαρμογή του αστικού πολιτικού συστήματος στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, που οδηγεί μόνο στην αντίδραση και την οπισθοδρόμηση για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Η πείρα αποδεικνύει ότι το κύριο για το εργατικό κίνημα και το υπόλοιπο λαϊκό κίνημα, σε κάθε φάση και καμπή της Ιστορίας, είναι η συγκέντρωση δυνάμεων στην πάλη ενάντια στα μονοπώλια, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, τον καπιταλισμό, με στόχο την εργατική – λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό. Η εργατική – λαϊκή πάλη μπορεί να αποκρούει αντιλαϊκά μέτρα, να αποσπά κατακτήσεις, να αντιπαλεύει το φασισμό, να υπερασπίζεται δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες για το λαό, όταν στο στόχο της έχει την ίδια την καπιταλιστική εξουσία».

Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους – Ανεπιθύμητος ο Ομπάμα

Την πραγματοποίηση συλλαλητηρίου, με κεντρικό σύνθημα: «Ανεπιθύμητος ο Ομπάμα στην Ελλάδα – Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους» την Τρίτη 15 Νοέμβρη, στις 6.30 μ.μ. στην Ομόνοια, αποφάσισαν η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη, εργατικά συνδικάτα, σύλλογοι αυτοαπασχολούμενων και γυναικών, Φοιτητικοί Σύλλογοι και  φορείς του λαϊκού κινήματος, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή.

Στο κάλεσμά τους επισημαίνουν:

«Οι φορείς του λαϊκού κινήματος που οργανώνουμε τη συγκέντρωση, καλούμε σε μαζική συμμετοχή:

  • Για να καταδικαστεί αποφασιστικά η επίσκεψη – πρόκληση του Ομπάμα στην Ελλάδα, παραμονές της ηρωικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, και να κηρύξουμε ανεπιθύμητο τον πρόεδρο των ΗΠΑ που η πολιτική τους μακελεύει τους λαούς.

  • Για να δυναμώσει η παρέμβαση του λαού μας ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς , επεμβάσεις και πολέμους.

  • Για να καταγγελθεί για άλλη μια φορά ο εγκληματικός ρόλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

  • Για να ενισχυθεί η πάλη ενάντια στην επικίνδυνη πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που συνεχίζει την πολιτική όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και να βροντοφωνάξουμε: Καμιά εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!

Η επίσκεψη Ομπάμα πραγματοποιείται σε συνθήκες ολομέτωπης επίθεσης της κυβέρνησης ενάντια στην εργατική τάξη, τα πλατιά λαϊκά στρώματα και βαθιάς ελληνικής εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια διαθέτοντας πλοία, στρατιωτικές δυνάμεις, βάσεις, υποδομές για τις πολεμικές ανάγκες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στο όνομα της «Γεωστρατηγικής Αναβάθμισης» για λογαριασμό των μεγάλων συμφερόντων.

Η επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου στην Ελλάδα και τη Γερμανία, λίγες μέρες πριν τη λήξη της θητείας του έχει στόχο την προώθηση των Αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή, στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, την πάρα πέρα ενίσχυση των Ευρω-Ατλαντικών επιθετικών σχεδίων.

Το περιβάλλον στην ευρύτερη περιοχή είναι κυριολεκτικά εκρηκτικό.

Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι στο έδαφος της Συρίας και του Ιράκ συνεχίζονται. Στρατιωτικές δυνάμεις με τεράστια δύναμη πυρός έχουν συγκεντρωθεί στο Αιγαίο και τη λεκάνη της Μεσογείου. Ευθεία -και με ευρωΝΑΤΟϊκη κάλυψη- είναι η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας από την αστική τάξη της Τουρκίας, όπως δείχνουν οι διαδοχικές δηλώσεις Ερντογάν. Στην Κύπρο είναι σε εξέλιξη πυρετώδεις κινήσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για «διευθέτηση» του Κυπριακού, με ένα νέο σχέδιο ΑΝΑΝ, για διχοτόμηση του νησιού και την οδυνηρή συνομοσπονδιακή λύση δύο κρατών.

Υλοποιούνται οι επικίνδυνες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία και οι πρόσφατες αποφάσεις των υπουργών Άμυνας της λυκοσυμμαχίας για τη μεταφορά και πολεμική προετοιμασία ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στην Ανατολική – Κεντρική Ευρώπη σε ανταγωνισμό με τη Ρωσία.

Οι ισχυρισμοί της Ελληνικής κυβέρνησης περί «σταθερότητας» και «συμβολής» της Ελλάδας στην υπόθεση της ειρήνης είναι λόγια του αέρα και έρχονται σε κάθετη αντίθεση με την πραγματικότητα που ζούμε στην περιοχή μας, με τους πολέμους που βιώνουν οι λαοί, με το πρόβλημα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, με τις πολυάριθμες θερμές εστίες που διαμορφώνουν το έδαφος ακόμα και για γενικευμένη ιμπεριαλιστική σύγκρουση.

Η καλλιέργεια προσδοκιών, ότι η επίσκεψη Ομπάμα, η ενίσχυση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ γίνεται προς όφελος του λαού μας, επιχειρούν να εξαπατήσουν την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία και να αποκρύψουν πόσο ακριβά έχει πληρώσει ο λαός την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Να αποκρύψουν ότι και σήμερα καθημερινά αποκαλύπτονται οι τραγικές συνέπειες αυτής της πολιτικής όπως καταγράφονται για παράδειγμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό.

Ο κίνδυνος είναι προ των πυλών. Είναι ώρα επαγρύπνησης και αγώνα ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και την ελληνική εμπλοκή για την υλοποίησή τους. Να πέσει στο κενό η προσπάθειά τους για ομοψυχία κάτω από τους λεγόμενους εθνικούς στόχους. Καμία σχέση δεν υπάρχει ανάμεσα στα συμφέροντα των μονοπωλίων και τα συμφέροντα και τις ανάγκες του ελληνικού λαού που μοχθεί καθημερινά κάτω από τις όλο και πιο δύσκολες συνθήκες που δημιουργεί η αντιλαϊκή πολιτική τους.

Πάλη για την πραγματική Ειρήνη σημαίνει πάλη για την κατάργηση, την εξάλειψη των αιτιών που γεννούν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, πάλη ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που γεννάει πολέμους, κρίσεις, φτώχεια και προσφυγιά.

  • Όχι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

  • Να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις και τα στρατηγεία.

  • Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

  • Να γυρίσουν πίσω οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις από αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

  • Εκφράζουμε αγωνιστικά τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

  • Υψώνουμε τείχος στο ρατσισμό και την ξενοφοβία».

Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι από την ΚΕΘΑ, την ΕΕΔΔΑ, την ΟΓΕ, το Παράρτημα Ταύρου – Μοσχάτου της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ, το ΠΑΜΕ, τη διοίκηση του Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομένων ΟΤΕ Νομού Αττικής, τον Φοιτητικό Σύλλογο Φοιτητικής Εστίας Αθήνας, τον Σύλλογο Φοιτητών Ιστορικού – Αρχαιολογικού, τον Σύλλογο Φοιτητών ΠΤΔΕ, τον Σπουδαστικό Σύλλογο Νοσηλευτικής ΤΕΙ Αθήνας, τον Σπουδαστικό Σύλλογο ΣΕΥΠ ΤΕΙ Αθήνας, τον Φ.Σ. Τουρκικών Σπουδών ΕΚΠΑ, τον Φ.Σ. Νηπιαγωγών ΕΚΠΑ, το Συνδικάτο ΜΕτάλλου, το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, την ΟΒΣΑ, το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής, τον Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, τον Σύλλογο Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών «Ο Βύρωνας», του ΠΑΣΑΣ/ΔΕΗ, το Συνδικάτο Κατεργασίας Ξύλου, το Συνδικάτο Ενεγειας, το Σωματείο Λιθογράφων, το Σωματείο εργαζομένων στο Φάρμακο Αττικής, το Συνδικάτο Καθαριστριών-στών, το Σωματείο Συνταξιούχων Καλλιθέας, το Κλαδικό Συνδικάτο εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία Αθήνας, τον Πανελλήνιο Σύλλογο Συνταξιούχων ΔΕΚΟ – ΤΑΠΕΤ, το Συνδικάτο Επισιτισμού- Τουρισμού- Ξενοδοχείων Αθήνας, την ΠΕΜΕΝ, το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας και Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας.